اثر نانو اکسیدروی سنتز شده به روش هیدروترمال بر ویژگیهای کاربردی چوب پلیمر

این پژوهش با هدف بررسی امکان سنتز درون بافتی نانو اکسید روی به روش هیدروترمال و اثر آن بر ویژگی های کاربردی چوب پلیمر ساخته شده از گونه ی صنوبر (populus deltoides) انجام گردید. ابتدا به منظور تعیین تیمار بهینه، اصلاح به 3 سطح شاهد، پیش ماده های نمکی استات روی و کلرید روی در غلظت ثابت 05/0 تقسیم گردید و هر گروه حاوی پیش ماده نمکی به منظور تنظیم ph در دو سطح 9و 10 به دو زیر گروه حاوی آمونیاک و هیدروکسید سدیم تفکیک شدند که در مجموع 9 سطح را دربرمی گرفت. حضور نانوذرات اکسیدروی به وسیله تصاویر sem تائید گردید. تغییرات دانسیته و ماندگاری نانو اکسید روی، درصد جذب آب، تغییرات ابعاد و اثر ضدواکشیدگی اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج آزمون های فیزیکی، سطح استات روی/آمونیاک در9 ph=به عنوان بهترین سطح تیمار معرفی شد. سپس، به منظور تعیین غلظت کارآمد، اثر سطح بهینه پیش ماده (استات روی/ آمونیاک)، در 3غلظت 05/0، 03/0 و 1/0مولار بررسی شد. بر اساس نتایج آزمون فیزیکی، سطح غلظت 1/0 مولار با بیش ترین دانسیته، حداقل فضای خالی، کمترین جذب آب و واکشیدگی، و بیش ترین اثرضدواکشیدگی برای ادامه تحقیق انتخاب گردید. در مرحله دوم، نمونه های آزمونی، در پنج سطح تیمار شاهد، مونومراستایرن (st)، نانواکسیدروی (n)، نانوکامپوزیت (nc) و تیمار با نانواکسیدروی سپس استایرن (nst) گروه بندی شدند. اشباع با مونومر نیز در سیلندر آزمایشگاهی به روش خلا-فشار انجام شد. پس از ورود مونومر، نمونه ها در آون به مدت 24 ساعت در دمای 90 درجه سانتی گراد قرار گرفتند تا عمل پلیمرشدن مونومر انجام گیرد. جذب آب نمونه های تیمار شده در سطوح مختلف n، st، nc و nst طی طولانی ترین زمان غوطه وری، به ترتیب 49/131، 57/72، 29/34 و 34/30 درصد در مقایسه با نمونه شاهد کاهش یافت. نمونه های تیمار شده در مقایسه با نمونه های شاهد، تغییرات ابعاد کمتری نشان دادند. در پایان زمان غوطه وری، بیشترین و کمترین میانگین اثر ضدواکشیدگی در سطوح nst و st، به ترتیب 96/79 و84/11درصد گزارش گردید. مقاومت خمشی، مدول خمشی، سختی و فشار موازی الیاف در سطح تیمار با nst نسبت به نمونه شاهد، به ترتیب 07/58، 16/93، 68/153 و 46/33 درصد افزایش یافت. مقاومت به پوسیدگی نمونه های تیمار شده نسبت به نمونه های شاهد افزایش یافت، به طوری که بیشترین کاهش وزن در نمونه های شاهد، 81/25 درصد و کمترین کاهش وزن در سطح nst، 37/3 درصد مشاهده شد.